the next big idea

Zet je schrap, pak een kop koffie (of iets sterkers, afhankelijk van je persoonlijke technostressniveau), en leun achterover. We gaan op een hilarische, ietwat cynische, maar o zo herkenbare tijdreis door de eeuwenoude menselijke traditie van… volledig de pan uit flippen bij elke nieuwe uitvinding. Onze gids? De geschiedenis zelf, die ons keer op keer hetzelfde deuntje voorspeelt.

“Het gaat niet om data, het gaat om content.” Met deze tot nadenken stemmende uitspraak raakt Peter Hinssen de kern van een grote verandering in het bedrijfsleven. Jarenlang hebben bedrijven geld gestoken in het beheren van gegevens, maar de echte waarde blijft vaak verborgen in ongestructureerde content - rapporten, e-mails, presentaties en kennis die door de hele organisatie verspreid is.

In Napa Valley, Californië, vindt een stille revolutie plaats. Hier, waar traditie en terroir al eeuwenlang de toon zetten, maakt een nieuwe speler zijn opwachting: kunstmatige intelligentie (AI). Deze technologische innovatie transformeert de eeuwenoude kunst van het wijnmaken, van de wijnranken tot in uw glas. Maar wie zijn de pioniers achter deze verandering, en hoe beïnvloedt AI precies de wijn die we drinken?

n de wijnwereld die we vandaag kennen, waar eeuwenoude tradities hand in hand gaan met innovatie, voltrekt zich een stille revolutie. Het is 2025, en de wijnwereld staat op het punt van een paradigmaverschuiving. De almachtige wijncriticus, ooit de onbetwiste poortwachter van smaak en kwaliteit, ziet zijn invloed afbrokkelen ten gunste van een onverwachte nieuwkomer: Artificiële Intelligentie. Deze verandering, die al jaren sluimerde, heeft nu een kritiek punt bereikt, gedreven door veranderende consumentenvoorkeuren en technologische vooruitgang.

In een wereld waar technologie sneller evolueert dan een tiener die TikTok-dansjes leert, presenteren we u de nieuwste revolutie in contentmanagement: AI-aangedreven CMS! Bereid u voor op een toekomst waarin uw website zo slim is dat ze uw gedachten kan lezen voordat u ze zelfs hebt. (Privacybezwaren? Wat is dat?) Stel je voor: een systeem dat niet alleen je content beheert, maar ook je koffie zet, je belastingaangifte doet, en je moeder belt op haar verjaardag. Klinkt als sciencefiction? Welkom in de wondere wereld van AI-CMS!

Stel je voor: je staat in je favoriete wijnwinkel, smartphone in de hand, en scant een QR-code op een wijnfles. Plotseling ontvouwt zich een virtuele wereld waarin je door de wijngaarden wandelt waar de druiven zijn geplukt. Een AI-sommelier vertelt je precies welke gerechten perfect passen bij deze wijn. Science fiction? Nee hoor, dit is de toekomst van wijnmarketing, en die toekomst is nu.

In een toekomstige, zonovergoten april 2025 (want waarom niet dromen?) tovert de regering-De Wever (een fantasie die op zich al satire is) plotsklaps vier miljard euro uit de hoge hoed. Niet voor uw pensioen, niet voor betaalbare energie, nee, voor… tromgeroffel… Defensie! Ja, u leest het goed. Vierduizend miljoen. Alsof Sinterklaas vervroegd langskwam met een zak vol tanks en straaljagers. Zelfs Keizer Nero zou onder de indruk zijn van zo’n gulle gift aan de oorlogsgoden, terwijl hij Rome zag branden.

Welkom in het kloppende, sputterende, en nu vooral lekkende hart van Europa: het Brussels Hoofdstedelijk Gewest! Tien maanden – een volledige zwangerschap! – na de verkiezingen, wachten we nog steeds op de geboorte van een regering. Maar in plaats van een nieuwe start, lijkt het meer op een stilgeboorte van elke vorm van bestuurlijke daadkracht. Het schip BHG, ooit trots varende op een zee van subsidies en goede bedoelingen, drijft nu stuurloos rond, lekgeslagen door incompetentie en met een kapitein... euh, wacht, wie was ook alweer de kapitein? Niemand lijkt het te weten, of te willen weten. Ze zijn te druk bezig met het herschikken van de ligstoelen op het dek van de Titanic, terwijl het ijskoude water van de realiteit al tot aan hun knieën staat.

Nauwelijks zijn onze collectieve regenjassen opgedroogd van de zondvloed die 2024 was – een jaar waarin we ons afvroegen of we vinnen zouden ontwikkelen – of de alarmbellen luiden alweer aan de andere kant van het spectrum. Zes! luttele weken droogte. En bam, plots veranderen de Hoge Venen blijkbaar alweer in een kurkdroge steppe waar de kleinste vonk een inferno ontketent (dat diezelfde venen een paar maanden geleden nog dobberden in een moeras lijkt collectief vergeten). En amper twee weken later kelderen de grondwaterstanden al naar een niveau dat doet vrezen voor de Grote Belgische Woestijnvorming. Het geheugen van de paniekzaaierij is korter dan dat van een goudvis. De slinger zwaait met een bewonderenswaardige, bijna komische snelheid van 'verzuipen' naar 'verschroeien'.

In een wereld waar snelheid en efficiëntie de norm zijn, hebben Belgische verzekeraars besloten om tegen de stroom in te zwemmen. Wie heeft er nou behoefte aan snelle afhandeling van schadeclaims als je kunt genieten van maandenlange stilte en frustratie? Welkom in het wonderbaarlijke universum van de Belgische verzekeringswereld, waar 'snel' een vies woord is en 'later' altijd beter klinkt!

In de schaduw van de Europese dageraad, waar de Noordzee haar koude adem over de lage landen blaast, ontwaakte het kleine koninkrijk Belgica uit een onrustige sluimer. Het was de 10de dag van de zesde maand, in het jaar dat men 2024 noemde, een dag die de geschiedenisboeken zou halen als het begin van het einde.

In een verrassende wending die zelfs de meest doorgewinterde Vlaamse surrealist zou doen blozen, hebben ambtenaren in Gent en Vlaanderen een nieuwe culinaire trend ontdekt: het verorberen van hun eigen kerstbomen. Terwijl de rest van ons nog worstelt met het ontcijferen van de jaarlijkse belastingaangifte, hebben onze geliefde bureaucraten besloten dat ze hun tanden liever zetten in een smakelijk stukje spar.